ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
در صورتی که قطعهای از برگ آن خورده شود انسان را میکشد - دست زدن به برخی از انواع آن بعد از تماس با چشم انسان را کور میکند.
این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال میدهید برگهای آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب میرساند و شخص قادر به تکلم نیست.
نام فارسی اصیل این گیاه، دیفن باخیا است که اشاره به سمی بودن برگ آن دارد. گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقهها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکههای سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده میشوند. ساقهها غالباً بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت میباشند و برگهای پایینی به تدریج میریزند و ساقه حالت سخت به خود میگیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.