یه روز یه ترکه یه رشتیه یه لره یه قزوینیه...!

  یه روز یه ترکه

        

        اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.. ؛

        خیلی شجاع بود، خیلی نترس.. ؛

یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو، برای اینکه ما یه روزی تو این مملکت آزاد زندگی کنیم.

دلیل داد زدن...!

استادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟ چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند می‌کنند و سر هم داد می‌کشند؟

شاگردان فکرى کردند و یکى از آن‌ها گفت: چون در آن لحظه، آرامش و خونسردی‌مان را از دست می‌دهیم.

گور بابای دنیا...!

معجزه دیوار براق نقره‌ای رنگ...!

روزی، یک پدر روستایی با پسر پانزده ساله‌اش وارد یک مرکز تجاری می‌شوند. پسر متوّجه دو دیوار براق نقره‌ای رنگ می‌شود که بشکل کشویی از هم جدا شدند و دو باره بهم چسبیدند، از پدر می‌پرسد، این چیست ؟

پدر که تا بحال در عمرش آسانسور ندیده می‌گوید پسرم، من تاکنون چنین چیزی ندیدم، و نمیدانم.

چند تا دوست‌داری...؟

پیرمرد به من نگاه کرد و پرسید چند تا دوست‌داری؟

گفتم چرا بگم ده یا بیست تا ...
جواب دادم فقط چند تایی
پیرمرد آهسته و به سختی برخاست و در حالیکه سرش راتکان می‌داد گفت:
تو آدم خوشبختی هستی که این همه دوست‌داری...
ولی در مورد آنچه که می گویی خوب فکر کن
خیلی چیزها هست که تو نمی‌دونی

برای رزرو تور به یادماندنی نوروز 1390 هر چه زودتر اقدام کنید...!

از هم‌اکنون برای نـوروز 1390 خود برنامه داشته باشید....

سخنی از دکتر علی شریعتی...!

آدمها اغلب بی انصاف, بی‌منطق و خود محورند, ولی آنان را ببخش.

اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه‌های پنهان متهم می‌کنند, ولی مهربان باش.

اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت, ولی موفق باش.

 اگر شریف و درستکار باشی فریبت می‌دهند, ولی شریف و درستکار باش.

 آنچه را در طول سالیان سال بنا نهاده‌ای شاید یک شبه ویران کنند, ولی سازنده باش.

 اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می‌کنند, ولی شادمان باش.

 نیکی‌های درونت را فراموش می‌کنند. ولی نیکوکار باش.

 بهترین‌های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ‌گاه کافی نباشد.

 و در نهایت می‌بینی هر آنچه هست همواره میان "تو و خداوند" است نه میان تو و مردم

 دکتر علی شریعتی

دریـــــــــــــــــــــــا...!

کودکی که لنگه کفشش را دریا از او گرفته بود روی ساحل نوشت:

دریا دزد کفشهای من

    مردی که ازدریا ماهی گرفته بود، روی ماسه‌ها نوشت:
    

    دریا سخاوتمندترین سفره هستی

    موج آمد و جملات را با خود شست .....


    این پیام تنها برای من این مفهوم را داشت که:

    برداشتهای دیگران در مورد خودت را، در وسعت خویش حل کن تا دریا باشی

    عشق بورز چنانکه گویی هرگز آزرده نشده‌ای

    بخوان چنانکه گویی کسی تو را نمی‌شنود

    زندگی کن چنانکه گویی بهشت روی زمین است

    و خودت را از هر چه که رنگ و روشنایی باخته برهان

    و بگذار نور زندگیت را سرشار کند.

زبان پارسی را پاس بداریم...!

به دلیل تجاوز اعراب به ایران و تسخیر ایران و تشکیل حکومت اسلامی و به کارگیری زبان عربی در ایران، شوربختانه سالیان سال است کلمه‌های عربی وارد زبان پارسی شده است و گویش رست زبان پارسی به  دست فراموشی سپرده شده است .

در زبان عربی چهار حرف: (پ ، گ ، ژ ، چ ) وجود ندارد. آن‌ها به جای این ۴ حرف، از واجهای : (ف - ک – ز – ج) بهره می‌گیرند.

و اما: چون عرب‌ها نمی‌توانند «پ» را بر زبان رانند، بنابراین ما ایرانی‌ها، به کتاب ادبیات پارسی می گوییم : کتاب ادبیات فارسی