http://s1.picofile.com/file/6878960760/%D9%84%D9%88%DB%8C%DB%8C_%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1.jpg
در هر حرفهای که هستید نه اجازه دهید به بدبینیهای بیحاصل آلوده شوید و نه بگذارید لحظات تاسف بار، که برای هر ملّتی پیش میآید شما را به یأس و نا امیدی بکشاند. در آرامش حاکم بر آزمایشگاهها و کتابخانههایتان زندگی کنید.
نخست از خود بپرسید برای یادگیری و خود آموزی چه کردهام ؟ سپس همچنان که پیشتر می روید، بپرسید من برای کشورم چه کرده ام؟ و این پرسش را آنقدر ادامه دهید تا به این احساس شادی بخش و هیجان انگیز برسید که شاید سهم کوچکی در پیشرفت و اعتلای بشریت داشتهاید. اما هر پاداشی که زندگی به تلاشهایمان بدهد یا ندهد، هنگامی که به پایان راه نزدیک میشویم، هر کدام از ما باید حق آنرا داشته باشیم که با صدای بلند بگوئیم:
«من آنچه در توان
داشتهام انجام دادهام»