دنیا نیرزد به آنکه پریشان کنی دلی. دل دوستان آزردن، مراد دشمنان برآوردن است.
* هر که سخن نسنجد، از جوابش برنجد.
* هر که با بدان نشیند، اگر طبیعت ایشان را هم نگیرد، به طریقت ایشان متهم گردد.
* هر که با بدان نشیند، نیکی نبیند.
* عالم ناپرهیزکار، کور مشعلهدار است.
* هر چه نپاید، دل بستگی را نشاید.
ادامه مطلب ...