روش‌هایی برای کاهش استرس...!
ناب‌ترین توصیه‌ها به‌منظور فراموش کردن گذشته تلخ...!
قیافه‌هایی (ژست‌هایی) که باعث ارتقاء شغلی‌تان می شود...!
طبق تحقیق انجام شده در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، حالت ظاهری «طرز ایستادن»، تأثیر زیادی بر فکر و ذهن می‌گذارد. ما حالت‌هایی را که می‌توانند باعث پیشرفت شغلی شما شود و یا با عث پسرفت شما شود را بررسی کرده‌ایم.
این تحقیقات نشان می‌دهد که قیافه (ژست) می‌تواند هورمون‌ها و رفتار شخص را تغییر دهد. تمرین قیافه گرفتن در خانه منجر به افزایش هورمون تستوسترون در بدن می‌شود. این هورمون با انجام رفتار های جسورانه و مطمئنانه در ارتباط است.
گرفتن "قیافه مقتدرانه" می‌تواند باعث کاهش کورتیزول «هورمون استرس» در بدن شود و به فرو نشاندن علایم ظاهری استرس مانند جویدن لب و خنده‌های همراه با نگرانی کمک می کند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که قبل از مصاحبه کاری افرادی که حس اقتدار دارند احتمال اینکه برای آن کار انتخاب شوند زیاد است.
تست زیر را انجام دهید تا متوجه شوید کدام (قیافه) ژست اثر مثبتی دارد و کدام باعث کاهش موفقیت می‌شود. ادامه مطلب ...
چگونه یک موبایل دزدیده شده را غیرفعال کنیم...؟
برای چک کردن شماره سریال موبایل خود، کلیدهای زیر را به ترتیب فشار دهید: *#06#
یک کد دیجیتالی روی صفحه نمایش ظاهر می شود. این شماره مختص دستگاه شما است. این شماره را یادداشت کنید و در جایی امن نگه دارید.
هنگامیکه موبایل شما دزدیده می شود، شما می توانید به پشتیبان شبکه خود تماس بگیرید و این کد را به آنها بدهید. سپس آنها قادر خواهند بود دستگاه شما را مسدود کنند، حتی اگر دزدها SIM کارت را عوض کرده باشند.
تلفن شما کاملاً غیرقابل استفاده خواهد شد. شما ممکن است نتوانید موبایل خود را بازپس گیرید، اما حداقل می دانید کسیکه آنرا دزدیده است دیگر نمی تواند از آن استفاده کند یا آنرا بفروشد.
اگر همه این کار را بکند، دیگر دزدیدن موبایل هیچ فایده ای نخواهد داشت.
میلاد هشتین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت مبارک...!
کمی لبخند روزانه...!
بعضی شب‌ها که خوابم نمی‌بره، یه جوری که مغزم بشنوه می‌گم:
خوب! برم یه کتابی بیارم بخونم
هیچی دیگه
اصن بیهوش می‌شـم. 
**********************************************
غصه هیچوقت سراغ من نمیاد، هیچوقت!
در واقع هیچوقت نرفته که بخواد بیاد، الانم اینجاست!
سلام کن به عمو...!
**********************************************
خدایا به ما که بنز و بی‌ام‌و و پورشه و...
نمیدی ...!
حداقل به اونائی که میدی یه کم به قیافه‌هاشون دقت کن!
که ما انقدر حرص نخوریم...! 
ادامه مطلب ...
چند توصیه از آیت الله بهجت (ره)...!
برای دوری از ریا، لاحول و لا قوه الا بالله را زیاد بگویید.
برای درمان عصبانیت، صلوات زیاد بفرستید.
زیباترین قسمی که سهراب نوشت...!
نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز
هر روز همین روکش‌ها را بر رفتارمان می‌گذاریم...!
داشتم به میهمانم می‌گفتم که اگر راحت‌تر است رویه نایلونی روی مبل‌های سفید را بردارم، نرسیده بودم قبل از رسیدنشان برشان دارم، او تعارف کرد و گفت راحت است من اما گرمم شد و برش داشتم، بعد یکدفعه حس کردم چقدر راحت‌تر است.
همه این روکش‌ها دال بر پذیرش دو نکته است: یا بر نامیرایی خود باور داریم و یا اینکه قرار است چنین چیزهای بی‌ارزشی را به ارث بگذاریم، هر روز در روابط روزمره‌مان نیز همین روکش‌ها را بر رفتارمان می‌گذاریم تا فلانی نفهمد عصبانی هستیم، فلانی نفهمد چقدر خوشحالیم، فلانی نفهمد چقدر شکست خورده‌ایم.
نقاب‌ها و روکش‌ها را استفاده می‌کنیم برای اینکه اعتقاد داریم اینطوری شخصیت اجتماعی ما برای یک روز مبادا بیشتر و بهتر روی پای خودش می‌ایستد و این در شرایطی است که اغلب زودتر از حد تصورمان این دنیا را ترک می‌کنیم و آن روز مبادا هرگز نمی‌رسد فقط ما فرصت و جسارت خود بودن را از خودمان دریغ کرده‌ایم.
جسارت لذت بردن از خود حقیقی‌مان حتی به قیمت گاه زخمی شدن و ضربه دیدن. روحمان را از تماس با دنیا محروم می‌کنیم تا روزی این لذت را به او ببخشیم که بی‌محابا دنیا را لمس کند، غافل از اینکه امروز همان روز است و همان روز اگر در انتظارش باشی هرگز فرا نمی‌رسد.
میهمان من تلنگری کوچک به من زد. جلد همه وسایلی را که از ترس خش افتادن پوشانده‌ام، باز می‌کنم. دلم می‌خواهد اشیاء هم دموکراسی را تجربه کنند. ضربه خوردن به قیمت لذت بردن از خود حقیقی. ما همه مان فکر می‌کنیم عمر نوح خواهیم کرد. در پس ذهن بشر همیشه همچنین باوری جا خوش کرده، خدا می‌داند که وقتی پرنسس دایانا مرد چقدر دستکش و کفش استفاده نشده در کمد او پیدا شد، برعکسش هم هست آدم های به ظاهر فقیری که با مرگشان کلی پول از بالش‌ها و لای رختخواب‌هایشان پیدا می‌شود و کلی خرت و پرت که طرف گذاشته بوده که روز مبادا از گنجه در بیاید و روز مبادا نرسیده غزل خداحافظی را سروده‌اند.
محافظه‌کاری و دوراندیشی همیشه از احساس دموکراتیک بودن (لااقل با خودم) دورم کرده. من تصمیمم را گرفته‌ام. همه نایلون‌ها و روکش‌ها را کنار می‌زنم. من ترجیح می‌دهم لذت ضربه خوردن را تجربه کنم تا سلامت دور از دسترس ماندن را. شما چه؟
یادداشتی از بهاره رهنما